Maak het verschil!

"Hoe sta je er voor? Ga je over met allemaal voldoendes, of zijn er nog tegenvallers?

Zorg dat je zelf goed weet wat je gemiddelden zijn; en vervolgens zul je ook je ouders moeten vertellen wat er eind volgende week voor rapport aankomt."

Ik hoor mezelf praten, dezelfde tekst herhalend. Dat is nu eenmaal de rol van de mentor.

Je kop in het zand steken helpt niet; leerlingen kunnen beter nog een eindspurt of een inhaalslag proberen te maken.

"Is alles ingeleverd, of slingert er nog een werkstuk rond? Maak dat in orde of vraag wat je nog kunt doen om de schade te beperken."

O, o, wat een gepreek toch weer. Gelukkig wordt er meestal geluisterd. Een uurtje extra leren of een mapje met een goed werkstuk kunnen wonderen doen, en zelfs een heel extra jaar school besparen. Wat nog beter werkt is een buitenstaander - familielid of iemand op het werk - die uit eigen ervaring spreekt en eens even de zaken samen op een rijtje zet.

M'n ouders hebben mij ooit uit de opstel-stress getrokken. Om tien uur 's avonds had ik m'n zoveelste versie verscheurd en helemaal niets meer om in te leveren. Ze namen me mee, een blokje om, en lieten me toen pas weer verder werken. Ze maakten het verschil.

Beter onthouden door ... schrijven

Het voelt fijn om af en toe bevestigd te krijgen dat je op het goede spoor zit.
Ik geloof in SCHRIJVEND LEREN, in actief met leerstof aan de slag gaan.
Leerlingen stimuleer ik volop om voor wiskunde en andere vakken te oefenen én te leren.

Er is nu onderzoek waaruit blijkt dat schrijven een positief effect heeft op onthouden.
De Volkskrant publiceerde deze week onder de kop Wie schrijft, onthoudt beter een artikel uit The New York Times met die strekking.

Dus: blijven schrijven!